Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Duo Reges: constructio interrete. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.

• Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
• Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
• Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.
• At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
• Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
• Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Quid dubitas igitur, inquam, summo bono a te ita constituto,
ut id totum in non dolendo sit, id tenere unum, id tueri, id
defendere?

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba
rapiunt;

Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.

Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Ubi ut eam caperet aut quando? Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?

1. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
2. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
3. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;
4. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est.
5. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?

Is es profecto tu.

Bonum patria: miserum exilium.

Bork

Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.

Idem adhuc;

Quis est tam dissimile homini.

Quis enim redargueret?

Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.

Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus.

Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.